از هر پنج کارمند یک نفر در محیط کار احساس تنهایی می‌کند
در سال‌های اخیر، تأثیر گسترده تنهایی در محیط کار بر سلامت کارکنان، غیبت یا افت کیفیت حضور و نرخ ترک شغل به شدت مورد توجه قرار گرفته است. باوجود افزایش آگاهی نسبت به تأثیرات مخرب تنهایی در محیط کار، این مشکل همچنان پابرجاست و یک نفر از هر پنج کارمند در سراسر جهان احساس تنهایی در محیط کار دارد.
در این مقاله علاوه بر ارائه راهکارهایی برای کاهش تنهایی در محیط کار، برخی تصورات نادرست درباره تنهایی در محیط کار رد شده، ازجمله این باور که کار حضوری یا کار گروهی می‌تواند این مسئله را حل کند. تنهایی در محیط کار تنها یک مشکل فردی نیست، بلکه یک مسئله سازمانی است که تحت تأثیر محیط کار قرار دارد.
اقدامات عملی که کارفرمایان می‌توانند برای کاهش تنهایی انجام دهند شامل اندازه‌گیری سطح تنهایی، ایجاد انعطاف در جریان کاری، ترویج فرهنگ ارتباطات، و گنجاندن فعالیت‌های اجتماعی در روند روزمره کار اس. تنهایی در محیط کار یک بحران است، اما راه‌حل آن در دسترس قرار دارد. با کمک به کارکنان در برقراری ارتباطات اجتماعی، شرکت‌ها نیروی کاری شادتر، سالم‌تر و بهره‌ورتر خواهند داشت.
تنهایی در محیط کار و اثرات آن
در سال‌های اخیر، تأثیر گسترده تنهایی در محیط کار بر سلامت کارکنان، غیبت کارکنان و نرخ ترک شغل، توجه گسترده‌ای را به خود جلب کرده است. دفتر جراح کل ایالات متحده و سازمان جهانی بهداشت کارفرمایان را ترغیب کرده‌اند که اقدامات بیشتری برای مقابله با قطع ارتباطات اجتماعی در محیط کار انجام دهند. اما باوجود افزایش آگاهی و تلاش‌های انجام‌شده، این مشکل همچنان پابرجاست.
درواقع، گزارش وضعیت جهانی محیط کار ۲۰۲۴ که توسط موسسه گالوپ منتشر شده است، نشان می‌دهد که یک نفر از هر پنج کارمند در سراسر جهان در محیط کار احساس تنهایی می‌کند. عوامل متعددی از جمله مسائل فرهنگی، اقتصادی، جمعیتی و فناوری در این پدیده نقش دارند که بسیاری از آن‌ها خارج از کنترل مستقیم کارفرمایان هستند. اما برخی از جنبه‌های محیط کاری را می‌توان تغییر داد تا احساس تنهایی کاهش یابد و ارتباطات انسانی افزایش پیدا کند.
بر اساس دهه‌ها تجربه در مطالعه و مشاوره درباره موضوع تنهایی در سازمان‌های مختلف، ما یک برنامه تحقیقاتی را اجرا کردیم تا دریابیم چرا سازمان‌ها در مقابله با تنهایی در محیط کار ناموفق بوده‌اند و چه رفتارهای مدیریتی، فعالیت‌های اجتماعی و تغییرات محیطی می‌توانند تأثیر مثبتی بر این وضعیت داشته باشند.
ما در این مطالعه، ۱۰۰۰ نفر از کارکنان مشاغل دانشی را در ایالات متحده از بیش از ۲۰ صنعت مختلف (ازجمله خدمات مالی، مراقبت‌های بهداشتی، فناوری و تولید) مورد بررسی قرار دادیم. با استفاده از ابزاری به نام مقیاس تنهایی در محیط کار، سطح تنهایی افراد را قبل از مشارکت در مطالعه اندازه‌گیری کردیم تا اطمینان حاصل کنیم که حداقل ۲۰۰ نفر در هر یک از سه دسته زیر حضور دارند:
- افراد با سطح تنهایی بالا (۲۴۹ نفر)
- افراد با سطح تنهایی متوسط (۳۸۳ نفر)
- افراد با سطح تنهایی کم (۳۶۸ نفر)
شرکت‌کنندگان شامل افرادی از همه سطوح سلسله‌مراتب سازمانی بودند، از کارمندان جوان گرفته تا مدیران ارشد. آن‌ها همچنین دارای سبک‌های کاری مختلفی بودند:
- کار حضوری (۴۲٪)
- کار ترکیبی (۳۷٪)
- کار کاملاً از راه دور (۲۱٪)
در این مطالعه، سناریوهای مختلفی را برای شرکت‌کنندگان مطرح کردیم تا ببینیم چه فرصت‌های اجتماعی‌ای از سوی کارفرمایان بیشتر مورد استقبال قرار می‌گیرد. در این مقاله، بر اساس یافته‌های این تحقیق، به بررسی برداشت‌های اشتباه درباره تنهایی در محیط کار می‌پردازیم و راهکارهای عملی برای کاهش آن ارائه می‌کنیم.
برداشت‌های نادرست درباره تنهایی در محیط کار
قبل از پرداختن به اقداماتی که سازمان‌ها باید برای مقابله با این مشکل انجام دهند، لازم است که تصورات غلطی را که باعث اتخاذ سیاست‌های نامناسب شده‌اند، اصلاح کنیم. در این بخش، چهار باور اشتباه درباره تنهایی در محیط کار را بررسی می‌کنیم:
اشتباه اول: کار حضوری تنهایی را برطرف می‌کند.
بسیاری از مدیران اجرایی بر این باورند که دورکاری، دلیل اصلی احساس تنهایی و عدم ارتباط میان کارکنان است و این موضوع را بهانه‌ای برای بازگرداندن کارمندان به محیط کار حضوری قرار می‌دهند. اما این فرض اشتباه است.
هرچند تعاملات رو در رو می‌تواند باعث ایجاد روابط اجتماعی شود، اما متهم کردن دورکاری به‌عنوان عامل اصلی تنهایی، نادیده گرفتن پیچیدگی‌های این مسئله است. در مطالعات ما مشخص شد که اگرچه کارمندان کاملاً دورکار نسبت به افرادی که در محیط حضوری یا ترکیبی کار می‌کنند، احساس تنهایی بیشتری دارند، اما عوامل دیگری، مانند میزان فرصت‌های اجتماعی سازمانی و سطح برون‌گرایی فرد، تأثیر بیشتری بر احساس تنهایی دارند تا صرفاً موقعیت مکانی کار.
جالب اینجاست که حتی میزان روزهایی که فرد در دفتر کار می‌کند نیز تأثیری بر سطح تنهایی او ندارد. شرکت‌کنندگان در گروه “بسیار تنها” گزارش کردند که ۴۷٪ از تعاملات کاری خود در ماه گذشته را به‌صورت حضوری انجام داده‌اند. این نشان می‌دهد که حتی تعاملات چهره‌به‌چهره فراوان نیز به‌طور خودکار منجر به کاهش احساس تنهایی نمی‌شود.
اشتباه دوم : کار تیمی باعث کاهش تنهایی می‌شود.
یکی دیگر از باورهای رایج این است که اگر افراد را در قالب تیم‌های کاری قرار دهیم، احساس تنهایی آن‌ها کاهش پیدا می‌کند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که کار تیمی لزوماً به معنای ارتباطات اجتماعی قوی‌تر نیست.
مطالعه‌ای که یکی از نویسندگان (کانستنس) همراه با مارک مورتنسن از اینسید انجام داد، نشان داد که کار در یک تیم، لزوماً از احساس تنهایی جلوگیری نمی‌کند. درواقع، گاهی اوقات عضویت در یک تیم می‌تواند احساس تنهایی را تشدید کند، به‌ویژه زمانی که فرد انتظار دارد تیم باعث ایجاد صمیمیت شود، اما چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد.
اشتباه سوم: کارمندانی که احساس تنهایی می‌کنند، بیش از حد به روابط اجتماعی نیاز دارند.
برخی مدیران تصور می‌کنند که احساس تنهایی در کارمندان، به‌ویژه جوان‌ترها، ناشی از نیاز بیش از حد آن‌ها به ارتباط اجتماعی است. اما تحقیقات نشان داده که این مسئله برای همه افراد، صرف‌نظر از میزان تمایل آن‌ها به روابط اجتماعی، ممکن است رخ دهد.
افسانه ۴: تنهایی یک مشکل شخصی است، نه سازمانی.
یکی دیگر از اشتباهات رایج این است که تنهایی را صرفاً به ویژگی‌های فردی کارکنان نسبت دهیم و از نقش محیط کار در ایجاد این احساس غافل شویم. درحالی‌که بسیاری از شرکت‌کنندگان در مطالعه ما تأکید داشتند که در یک شغل احساس تنهایی داشتند، اما در شغلی دیگر چنین احساسی را تجربه نکرده‌اند، که نشان‌دهنده نقش محیط سازمانی در این مسئله است.
چگونه با تنهایی در محیط کار مقابله کنیم؟
برای کاهش احساس تنهایی در محیط کار، سازمان‌ها می‌توانند اقدامات زیر را انجام دهند:
- اندازه‌گیری میزان تنهایی کارکنان با ابزارهای معتبر.
- ایجاد انعطاف در جریان کاری برای افزایش تعاملات اجتماعی.
- ترویج فرهنگ ارتباطات در سازمان.
- برنامه‌ریزی فعالیت‌های اجتماعی ساده اما منظم، مانند ناهارهای گروهی.
- تشویق کارکنان به مشارکت در رویدادهای اجتماعی.
تنهایی در محیط کار یک بحران است، اما می‌توان آن را مدیریت کرد. با اتخاذ رویکردهای صحیح، سازمان‌ها می‌توانند محیط کاری ایجاد کنند که کارکنان در آن احساس حمایت، ارتباط و ارزشمندی کنند.
بدون دیدگاه